AIKIDO



JO -Aikijo
Aikijo to dział technik aikido z wykorzystaniem kija o długości 128 – 132 cm.
Etiologicznie techniki nawiązują do metod posługiwania się włócznią lub długim kijem bo. O`Sensei wiele z pierwotnych form jo waza przekształcił w idei nieoporowania i zachowania harmonii ruchu
z uke.
Obecnie w różnych szkołach aikido zasady posługiwania się jo nie mają jednolitego charakteru,
do tego stopnia, że niektórzy instruktorzy nie podejmuję w ogóle treningu z kijem,
nie uznając jednocześnie aikijo jako metody doskonalenia aikido.
Zasady posługiwania się jo są takie same jak dla technik ręcznych i aikiken waza.
Dominuje kontrola linii centralnej i timing nie pozwalający na przejęcie inicjatywy przez uke.
Wszystkie techniki z użyciem kija nie dochodzą nigdy do celu. Przyczyna jest oczywista – rozpędzona krawędź jo podparta ciężarem ciała
tori w kontakcie z punktami witalnymi uke jest śmiertelnie niebezpieczna.
W aikijo podobnie jak w aikitai i aikiken wykorzystuje się tzw. puste miejsca dla zadania ostatecznej kontroli
(w przypadku aikijo – uderzenia lub pchnięcia zadawanych w punkty witalne, rzadziej dźwigni stawowej lub rzutu).
Do doskonalenia aikijo waza służy pięć metod pracy: suburi, kumi jo, jo dori, jo nage (aikijo) i kata.
SUBURI WAZA – dział polegający na indywidualnym doskonaleniu kilkudziesięciu uderzeń, pchnięć,
zagarnięć oraz innych form kontroli i
posługiwania się jo.
Do podstawowych suburi należą:
shomen uchi, yokomen uchi, zuki, zuki – nagashi – zuki, zuki – kote uchi – zuki,
ushiro zuki, zuki jodan gaeshi, zuki gedan gaeshi, kaeshi zuki, kaeshi uchi,
kaeshi jodan gaeshi, furi komi zuki, furi komi hasso gaeshi,
furi komi hasso gaeshi gyaku yokomen, toma katate uchi, katate gedan gaeshi,
katate hachi no ji gaeshi, hasso gaeshi uchi, hasso gaeshi tsuki,
hasso gaeshi ushiro-tsuki, hasso gaeshi ushiro-uchi, hasso gaeshi ushiro-barai,
nagare gaeshi-uchi, nagare gaeshi-tsuki…
KUMI JO – dział praktycznego zastosowania elementów aiki jo waza,
w którym zarówno uke jak i tori posługują się kijem dla przejęcia kontroli.
Potocznie kumi jo określane jest mianem szermierki na kije. Praktycznie istnieje nieograniczona ilość układów,
które powstają w wyniku konfrontacji uke z tori.
JO NAGE (AIKI JO) – dział technik w których nieuzbrojony uke próbuje odebrać jo tori.
Kluczowym elementem technik jest wykorzystanie kuzushi. Tori oprócz obowiązkowego panowania nad swoją równowagą,
dodatkowo musi wykreować i zająć miejsce, gdzie będzie stabilny względem (daleko od niego działającej)
ogromnej siły pochodzącej z uchwytu jo przez uke.
Do podstawowych jo dori należą:
jo kokyu nage (w kilkunastu wariantach), shiho jo nage, jo nikyo nage, irimi jo nage,
koshi jo nage, kubi shime jo nage, aikijo ashi barai (kilka wariantów)…
JO DORI – dział technik polegających na obronie tori przed uzbrojonym w kij uke,
inaczej mówiąc to techniki przechwytu jo. Jo dori łączy umiejętności obronne w zakresie zmiany
dystansu i krótkiego timingu, tzw. katsu hayabi. Technika podobnie jak w jo nage ze względu na ramię powstałe
z układu chwytu kija jest znacznie oddalona od centum tori, z tego też względu są to arcytrudne
rozwiązania techniczne obnażające braki kontroli linii centralnej.
Do podstawowych jo dori należą:
aikijo kokyu nage (w kilkunastu wariantach), aikijo yoko irimi, aikijo kote gaeshi,
aikijo shiho nage, aikijo nikyo waza, aikijo irimi nage, aikijo ikkyo, aikijo koshi nage, …
KATA (tłum. forma) to indywidualny trening, polegający na odwzorowaniu sekwencji technicznych
w ustalonej i niezmiennej kolejności. Kata jest wzorem ruchowym.
Etiologicznie w wielu przekazach budo mistrz miał jednego ucznia, więc nie było innej
– oprócz samodzielnej – możliwości doskonalenia techniki. Formę kata utrwaliła sekretność wielu szkół walki,
w których mistrzowie nie pozwalali na ujawnianie technik poprzez ćwiczenie z partnerem.
Obecnie kata to powszechna i wręcz obowiązkowa forma. Każde kata rozpoczynane jest od pozycji gotowości
i wykonywane w układzie jednej, dwóch lub trzech linii dających dwa, cztery lub osiem kierunków.
Zakończenie formy przypada dokładnie w miejscu rozpoczęcia, przez co tworzy się jakby plan poruszania
ze wspólnym początkiem i końcem (jap. embusen).
Kata jo praktykowane w aikido Kobayashi Ryu:
jo kata zuki (2 wersje)
jo kata zuki – nagashi uke (3 wersje)
jo kata kaeshi zuki (2 wersje)
jo kata kaeshi zuki – nagashi uke (3 wersje)
jo kata furi komi (2 wersje)
jo kata furi komi – hasso gaeshi
jo kata 13
jo kata 31
Aikijo uzupełnia aikido pojmowane ogólnie. Kształtuje koordynację, kompatybilność pracy nóg i rąk z biodrami,
a co z tym się wiążę wpływa na doskonalenie tai sabaki. Kształtuje również poczucie dystansu
i timingu oraz odgrywa ogromną rolę w kształtowaniu umiejętności meguri i marui.
Przemieszczanie ciała w aikijo waza wymusza prawidłowe ustawienie bioder.
Trening z jo należy rozpocząć od prostych form suburi, stopniowo przechodząc do kumi jo,
aiki jo, jo dori i kata. W każdym etapie nauki kluczowa jest precyzja.
Sensei